Historia Chorągwi Harcerek w Kanadzie

Z napływem polskich imigrantów z różnych krajów w latach 1948-1952 samodzielne jednostki harcerskie zaczeły się tworzyć w Ontario i Quebec. W Montrealu była drużyna wędrowniczek im. Z. Chrzanowskiej – drużynowa Wanda Ziółkowska i gromada zuchowa – drużynowa sam. Krystyna Martusiewicz. W Toronto drużynowa sam. Zofia Sztajnmiler prowadziła drużynę im. Emilii Plater a w Ottawie drużynową harcerek była sam. Maria Dudek.

W 1952 r. Przyjechała do Kanady hm. Zofia Stohandel, która, przez wyjazdem z Anglii, została mianowana przez Naczelniczkę Harcerek, Komendantką Chorągwi Harcerek w Kanadzie.

Latem tego samego roku odbył się pierwszy obóz i kolonia zuchowa w North Hatley, Quebec.

We wrześniu 1952 nowo utworzona Chorągiew Chorągwi Harcerek, liczyła na początku 4 jednostki składające się z 55 harcerek i zuchów, i trzy instruktorki: hm. Zofia Halek, hm. Krystyna Orłowska i hm. Zofia Stohandel.

Głównym zadaniem Komendy było na początku zakładanie nowych jednostek harcerek i zuchów; kształcenie zastępowych i drużynowych i harcerek poprzez odprawy i kursy; opracowanie materiałów programowych dla drużyn i gromad; przygotowanie i przeprowadzenie obozów i kolonii zuchowych; zakup sprzętu obozowego i gospodarczego; zdobywanie zaufania społeczeństwa polonijnego; nawiązywanie kontatku z parafiami i duchowieństwem oraz utrzymywanie łączność ze skautingami innych narodowości.

Początkowa młodzierz, która wstępowała do harcerstwa była potomstwem polskich żołnierzy, więc nie tylko miała dobrą znajomość języka polskiego, ale również głęboko zakorzenioną kulturę polską i patryotyzm.

W latach 1952-1954 powstały gromady zuchowe w Toronto, Ottawie, Hamilton, London, St Catharines i Windsor – razem 11 gromad – oraz zastępy harcerek w Toronto, St Catharines i Hamilton. W 1955 r. Powstał zastęp harcerek i gromada w Edmonton; w 1960 r. – drużyna i dwie gromady w Winnipeg, zastęp i gromada w Calgary oraz zastęp harcerek w Vancouver.

W listopadzie 1954 r. Zorganizowany został Hufiec „Watra”, obejmujący prowincję Ontario. Pierwszą hufcową była phm. Stanisława Ołowiecka. W 1956 r. Hufiec „Watra” został podzielony na dwa hufce: „Watra” i „Nurt”. Hufcową hufca „Nurt” była phm. Krystyna Burska. W 1958 r. Hufiec „Nurt” został ponownie wcielony do hufca „Watra”. Ze względu na duży stan i rozmieszczenie w wielu miejscowościach w Ontario, hufiec „Watra” podzielony został na szczepy, których obecnie jest 13. Pierwsza drużyna harcerek na terenie Ontario istnieje do chwili obecnej, w Szczepie „Zarzewie”.

W 1955 r. Powstał hufiec „Ogniwo” w Montreal. Pierwszą Hufcową była phm. Danuta Sznajder.

W 1960 r. Zorganizował się hufiec „Prerie”, obejmujący Winnipeg w prowincji Manitoba, który później przybrał nazwę „Białowieża”. Pierwszą Hufcową była dhna Łucja Manteuffel.

W 1966 r. Powstał hufiec „Młody Bór”w Edmonton w prowincji Alberta. Pierwszą hufcową była hm. Janina Zygiel.

W 1982 r. Został zatwierdzony hufiec „Tatry” obejmujący prowincję British Columbia. Pierwszą Hufcową była phm. Alicja Urbanowska.

W 1990 r. Wznowiły działalność jednostki harcerskie w Calgary, Alberta, gdzie powstał szczep „Orla Perć”, należący bezpośrednio do Komendy Chorągwi. Pierwszą szczepową była pwd. Barbara Gorzkowska.

W 2002 roku, obchodzono 50-cio lecie założenia Chorągwi na terenie Kanady.  W roku jubileuszowym, stan Chorągwi Harcerek w Kanadzie liczył ponad 1,000 członkiń. Chorągiew składa się z instruktorek, wędrowniczek, harcerek, zuchów i skrzatów.


Wrócić do spisu materiałów pomocniczych dla drużynowych harcerek

Wrócić na główną stronę o harcerek