Referat Harcerek - Gazetki
Co Nowego .... Grudzień 2006
Święty
Mikołaj
Uwielbiają
go wszyscy - dorośli i dzieci, bogaci i biedni, mieszkańcy dużych
miast i małych miasteczek. Święty Mikołaj odwiedza nas 6
grudnia lub w wieczór wigilijny.
6
grudnia - jak dobrze wiecie, Święty
Mikołaj chodzi po świecie. Dźwiga
swój worek niezmordowanie I
każde dziecko prezent dostanie. Autor: Halina Szal |
|
Gwiazdor
- postać rozdająca prezenty w Wigilię Bożego Narodzenia występująca
na terenie Wielkopolski. Prawdopodobnie był nawiązaniem do podobnej
postaci, która zastąpiła świętego Mikołaja w luterańskich
Niemczech. Wywodzi się z dawnych grup kolędników, zaś nazwa od
noszonej przez nich gwiazdy. Była to postać ubrana w baranicę i
futrzaną czapę, z twarzą ukrytą pod maską lub umazaną
sadzą. Gwiazdor nosił ze sobą wór z podarkami i rózgę.
Odpytywał on dzieci z pacierza, znał dobre i złe uczynki i w zależności
od wyniku wręczał prezent lub bił rózgą. Obecnie Gwiazdor
zlał się ze św. Mikołajem, zaś z dawnych atrybutów
pozostała mu rózga, którą wymierza karę niegrzecznym dzieciom.
LEGENDA
- Skąd wzioł się zwyczaj ubierania choinki?
Piękna
góralska legenda mówi , że choinkę bożonarodzeniową
zawdzieczamy niedźwiedziowi. Gdy
doszła do niego wieść o narodzeniu Jezusa, pobiegł czym prędzej
do Betlejem. Martwił się
tylko biedny miś, że nie miał dla dzieciątka żadnego
godnego prezentu. Postanowił
ofiarować to, co było do zdobycia w lesie.
Ułamał piękną choinkę i powłókł za
sobą. Po drodze przechodził
przez potoki, w których zamoczyły się gałązki drzewka. Krople wody zamarzły na jego igiełkach i świeciły
jak diamenty. Na gałęziach
zasiadły ptaszki a niedźwiedź wszystko to zaniosł do szopki
i przed dzieciątkiem postawił.
I
od tej pory stroimy choinki i wieszamy na nich wszelkie swiatełka.
Autor
nieznany
Opłatek
(z łać.oblatum-"dar ofiarny") to bardzo cienki biały płatek
chlebowy, przaśny (czyli niekwaszony i niesolony), wypiekany z białej
mąki i wody bez dodatku drożdży, którym dzielą się
wszyscy zgromadzeni przy stole wigilijnym, składając sobie życzenia.
Jest
to taki sam opłatek, jaki jest używany podczas mszy świętej
w Kościele katolickim, z tym, że wigilijny opłatek w odróżnieniu
od hostii nie jest konsekrowany.
Dzielenie
się opłatkiem jest symbolem pojednania i przebaczenia, znakiem przyjaźni
i miłości. Jest to zwyczaj wyłącznie polski, spotykany też
na Litwie. Prawdopodobnie ma szlachecki rodowód i znany był powszechnie od
XVII wieku.
Tradycja
łamania się opłatkiem swoje korzenie ma w pierwszych wiekach
chrześcijaństwa. Wówczas to na wigilijną mszę przynoszono
do kościoła chleb, który poświęcano i którym się
dzielono. Zabierano go też do domów dla chorych, czy tych, którzy z różnych
powodów nie byli w kościele. W Polsce zwyczaj przetrwał w postaci opłatka,
szczególnego znaczenia nabierając w niektórych okresach historycznych, np.
podczas zaborów.
Opłatki
wypiekano przy klasztorach oraz kościołach. Używano w tym celu
specjalnych metalowych form, do których wlewano ciasto.
Na
początku XIX wieku popularne stały się, znane tylko w Polsce,
ozdoby z opłatka, które zawieszano nad stołem wigilijnym. Miały
zapewnić szczęście i powodzenie w nadchodzącym roku. Również
tzw. światy, którymi dekorowane były zawieszane u sufitu podłaźniczki
wykonane były z kolorowego ciasta opłatkowego.
Oprócz
białego opłatka, przeznaczonego na komunikanty i do łamania się
podczas wigilii, wypiekano również kolorowy, przeznaczony dla zwierząt
domowych i bydła. Na Śląsku znany jest tzw. "radośnik",
czyli opłatek posmarowany miodem, dawany dzieciom.
W potocznym znaczeniu opłatek (zwany inaczej spotkaniem opłatkowym) oznacza rodzaj spotkania organizowanego w zakładach pracy w okresie Adwentu lub Bożego Narodzenia, połączonego z łamaniem się opłatkiem i składaniem życzeń.
Informacje
zebrane z www.wikipedia.pl
OPŁATEK
Opłatek
przemawia niczym Bóg,
Chociaż
nie jest słowem ale chlebem.
Bierzesz
go w rękę, łamiesz,
jest
kruchy jak ciało człowieka i życie.
Jest
białym żaglem nadziei,
ufając
ma przez morza niebezpieczeństw
przejdziesz
suchą stopą nadziei,
której
bardzo potrzebują emigranci.
Fragment
Adama Lizakowskiego
Noc
sylwestrowa
- święto obchodzone nocą z 31 grudnia (imieniny Sylwestra) na 1
stycznia, kiedy to kończy się stary rok a zaczyna nowy. Stanowi okres
hucznych zabaw, toastów, sztucznych ogni, petard. Organizowane są też
bale sylwestrowe.
Pierwszy
raz święto obchodzone było uroczyście w roku 999, kiedy
papieżem był Sylwester II. Wedle wcześniejszego proroctwa Sybilli
w 1000 roku miał nadejść koniec świata, stąd mieszkańcy
Rzymu (podobnie jak innych miast Europy) 31 grudnia 999 roku powitali z wielką
obawą. Kiedy jednak dzień minął i obawy związane z
nadejściem końca świata okazały się bezpodstawne, w
chwilę po północy ludzi ogarnęła wielka radość,
zaczęto się bawić i świętować, a Sylwester II
udzielił pierwszy raz w historii błogosławieństwa urbi et
orbi ("miastu i światu"), które od tego czasu każdego
pierwszego dnia nowego roku udzielane jest przez papieży. Do Polski
tradycja świętowania nocy sylwestrowej trafiła w XIX wieku i
przyjęła się początkowo w miastach wśród najzamożniejszych
osób.
POMYSŁY
Dobrym
zajęciem jest gra przygotowana jako układanka kiedy harcerki muszą
złożyć polskie słowa do rysunków lub zdjęć. Na przykład: opłatek, choinka , bombki, światełka,
gwiazda, potrawy Wigilijnego stołu, szopkę itd.
Można
także robić z harcerkami własne szopki. Czy to będą z drzewa, z patyków, z styropianu lub
tym co same harcerki wymyślą.
Życzymy
zdrowych i pogodnych Świąt Bożego
Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego Roku.
Czuwaj!
Referat
Harcerek w Kanadzie
Phm.
Anna Paczyńska - Danilkow
Hm.
Monika Karska – Emin
Wrócić do spisu materiałów pomocniczych dla drużynowych harcerek