Referat Harcerek - Gazetki

 

Co Nowego .... Grudzień 2006

 

Święty Mikołaj

Uwielbiają go wszyscy - dorośli i dzieci, bogaci i biedni, mieszkańcy dużych miast i małych miasteczek. Święty Mikołaj odwiedza nas 6 grudnia lub w wieczór wigilijny.

 

 

6 grudnia - jak dobrze wiecie,

Święty Mikołaj chodzi po świecie.

Dźwiga swój worek niezmordowanie

I każde dziecko prezent dostanie.

Autor: Halina Szal

 

 

Gwiazdor - postać rozdająca prezenty w Wigilię Bożego Narodzenia występująca na terenie Wielkopolski. Prawdopodobnie był nawiązaniem do podobnej postaci, która zastąpiła świętego Mikołaja w luterańskich Niemczech. Wywodzi się z dawnych grup kolędników, zaś nazwa od noszonej przez nich gwiazdy. Była to postać ubrana w baranicę i futrzaną czapę, z twarzą ukrytą pod maską lub umazaną sadzą. Gwiazdor nosił ze sobą wór z podarkami i rózgę. Odpytywał on dzieci z pacierza, znał dobre i złe uczynki i w zależności od wyniku wręczał prezent lub bił rózgą. Obecnie Gwiazdor zlał się ze św. Mikołajem, zaś z dawnych atrybutów pozostała mu rózga, którą wymierza karę niegrzecznym dzieciom.

Informacje zebrane z www.wikipedia.pl

 

LEGENDA - Skąd wzioł się zwyczaj ubierania choinki?

Piękna góralska legenda mówi , że choinkę bożonarodzeniową zawdzieczamy niedźwiedziowi.  Gdy doszła do niego wieść o narodzeniu Jezusa, pobiegł czym prędzej do Betlejem.  Martwił się tylko biedny miś, że nie miał dla dzieciątka żadnego godnego prezentu.  Postanowił ofiarować to, co było do zdobycia w lesie.  Ułamał piękną choinkę i powłókł za sobą.  Po drodze przechodził przez potoki, w których zamoczyły się gałązki drzewka.  Krople wody zamarzły na jego igiełkach i świeciły jak diamenty.  Na gałęziach zasiadły ptaszki a niedźwiedź wszystko to zaniosł do szopki i przed dzieciątkiem postawił.

I od tej pory stroimy choinki i wieszamy na nich wszelkie swiatełka.

Autor nieznany

 

Opłatek

Opłatek (z łać.oblatum-"dar ofiarny") to bardzo cienki biały płatek chlebowy, przaśny (czyli niekwaszony i niesolony), wypiekany z białej mąki i wody bez dodatku drożdży, którym dzielą się wszyscy zgromadzeni przy stole wigilijnym, składając sobie życzenia.

 

Jest to taki sam opłatek, jaki jest używany podczas mszy świętej w Kościele katolickim, z tym, że wigilijny opłatek w odróżnieniu od hostii nie jest konsekrowany.

 

Dzielenie się opłatkiem jest symbolem pojednania i przebaczenia, znakiem przyjaźni i miłości. Jest to zwyczaj wyłącznie polski, spotykany też na Litwie. Prawdopodobnie ma szlachecki rodowód i znany był powszechnie od XVII wieku.

 

Tradycja łamania się opłatkiem swoje korzenie ma w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Wówczas to na wigilijną mszę przynoszono do kościoła chleb, który poświęcano i którym się dzielono. Zabierano go też do domów dla chorych, czy tych, którzy z różnych powodów nie byli w kościele. W Polsce zwyczaj przetrwał w postaci opłatka, szczególnego znaczenia nabierając w niektórych okresach historycznych, np. podczas zaborów.

 

Opłatki wypiekano przy klasztorach oraz kościołach. Używano w tym celu specjalnych metalowych form, do których wlewano ciasto.

 

Na początku XIX wieku popularne stały się, znane tylko w Polsce, ozdoby z opłatka, które zawieszano nad stołem wigilijnym. Miały zapewnić szczęście i powodzenie w nadchodzącym roku. Również tzw. światy, którymi dekorowane były zawieszane u sufitu podłaźniczki wykonane były z kolorowego ciasta opłatkowego.

 

Oprócz białego opłatka, przeznaczonego na komunikanty i do łamania się podczas wigilii, wypiekano również kolorowy, przeznaczony dla zwierząt domowych i bydła. Na Śląsku znany jest tzw. "radośnik", czyli opłatek posmarowany miodem, dawany dzieciom.

 

W potocznym znaczeniu opłatek (zwany inaczej spotkaniem opłatkowym) oznacza rodzaj spotkania organizowanego w zakładach pracy w okresie Adwentu lub Bożego Narodzenia, połączonego z łamaniem się opłatkiem i składaniem życzeń.

Informacje zebrane z www.wikipedia.pl

 

 

OPŁATEK

Opłatek przemawia niczym Bóg,

Chociaż nie jest słowem ale chlebem.

Bierzesz go w rękę, łamiesz,

jest kruchy jak ciało człowieka i życie.

Jest białym żaglem nadziei,

ufając ma przez morza niebezpieczeństw

przejdziesz suchą stopą nadziei,

której bardzo potrzebują emigranci.

 Fragment Adama Lizakowskiego

 

 

Noc sylwestrowa - święto obchodzone nocą z 31 grudnia (imieniny Sylwestra) na 1 stycznia, kiedy to kończy się stary rok a zaczyna nowy. Stanowi okres hucznych zabaw, toastów, sztucznych ogni, petard. Organizowane są też bale sylwestrowe.

 

Pierwszy raz święto obchodzone było uroczyście w roku 999, kiedy papieżem był Sylwester II. Wedle wcześniejszego proroctwa Sybilli w 1000 roku miał nadejść koniec świata, stąd mieszkańcy Rzymu (podobnie jak innych miast Europy) 31 grudnia 999 roku powitali z wielką obawą. Kiedy jednak dzień minął i obawy związane z nadejściem końca świata okazały się bezpodstawne, w chwilę po północy ludzi ogarnęła wielka radość, zaczęto się bawić i świętować, a Sylwester II udzielił pierwszy raz w historii błogosławieństwa urbi et orbi ("miastu i światu"), które od tego czasu każdego pierwszego dnia nowego roku udzielane jest przez papieży. Do Polski tradycja świętowania nocy sylwestrowej trafiła w XIX wieku i przyjęła się początkowo w miastach wśród najzamożniejszych osób.

Informacje zebrane z www.wikipedia.pl

 

 

POMYSŁY

Dobrym zajęciem jest gra przygotowana jako układanka kiedy harcerki muszą złożyć polskie słowa do rysunków lub zdjęć.  Na przykład: opłatek, choinka , bombki, światełka, gwiazda, potrawy Wigilijnego stołu, szopkę itd.

 

Można także robić z harcerkami własne szopki.  Czy to będą z drzewa, z patyków, z styropianu lub tym co same harcerki wymyślą.

 

Życzymy zdrowych i pogodnych Świąt Bożego Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego Roku.

 

Czuwaj!

 

Referat Harcerek w Kanadzie

Phm. Anna Paczyńska - Danilkow

Hm. Monika Karska – Emin

Wrócić do spisu materiałów pomocniczych dla drużynowych harcerek

Wrócić na główną stronę o harcerek