Fryderyk Chopin

Światowej sławy polski kompozytor epoki romantyzmu.  Dorosłe życie spędził na wygnaniu w Paryżu.  Twórca mazurków i polonezów.

Maria Skłodowska- Curie

Nagrodzona Noblem polska uczona chemiczka.  Wraz z mężem, Piotrem Curie, odkryła uran i polon.

Mikołaj Kopernik

Mówiono o nim, że wstrzymał słońce, ruszył ziemię.  Astronom, którego badania zmieniły teorie, że ziemia stoi w miejscu.

Helena Modrzejewska

Aktorka polska z XIX-go wieku.  Zdobyła sławę również w USA.

Ignacy Paderewski

Znany na całym świecie pianista początku dwudziestego wieku.  Powrócił do Polski po pierwszej wojnie światowej aby zostać prezydentem Polski po odzyskaniu niepodległości w 1918 r.

Henryk Sienkiewicz

Jeden z najbardziej znanych pisarzy epoki pozytywizmu.  Autor powieści takich jak: Krzyżacy, Ogniem i mieczem, Potop.

Tadeusz Kościuszko

Żolnierz-patriota, generał powstania przeciwko rosyjskiemu zaborcy w 1794 r.  Również walczył o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

Jan Kochanowski

Poeta epoki renesansu.  Autor trenów, które napisał po śmierci ukochanej córki, Urszuli.

Juliusz Słowacki

Poeta epoki romantyzmu.  Tworzył na emigracji w Paryżu. Autor Kordiana i Balladyny.

Maksymilian Kolbe

Franciszkanin, organizator ośrodka wydawniczego w Niepokalanowie.  Zginął śmiercia głodową w Oświecimiu.  Dobrowolnie zglosił się, żeby zastąpić innego więźnia.

Adam Mickiewicz

Największy polski poeta romantyczny.  Od końca powstania listopadowego mieszkający głównie we Francji.  Autor m.in. Dziadów i Pana Tadeusza.

Cyprian Norwid

Poeta, dramaturg i prozaik epoki romantyzmu.  Niezrozumiany przez współczesnych, żył w osamotnieniu na emigracji.  Autor Pierścienia wielkiej damy.

Stanisław Staszic

Działacz i pisarz polityczny z czasów ostatniego króla Polski, Stanisława Poniatowskiego.  Należał do obozu reform podczas prac Sejmu Czteroletniego.  Uważany za pierwszego polskiego geologa.

Stefan Żeromski

Pisarz początku dwudziestego wieku i epoki pozytywizmu.  Tworzył podczas zaborów.  Autor powieści Syzyfowe prace, Przedwiośnie i Popioły.

Czesław Miłosz

Wybitny polski poeta współczesny.  Wyemigrował do USA.  Był wykładowcą na uniwersytecie Berkeley w Kaliforni. 

Laureat literackiej Nagrody Nobla w 1980 r.

Krzysztof Penderecki

Wybitny współczesny kompozytor i dyrygent.  Znany i ceniony na całym świecie twórca muzyki awangardowej.  Autor Stabat Mater i Ofiarom Hiroszimy.

Wisława Szymborska

Współczesna poetka zamieszkała w Krakowie.  Laureatka literackiej Nagrody Nobla w 1996 r.

Mikołaj Kopernik

“ Wstrzymał słońce, ruszył ziemię - Tak rozstawił Polskie Plemie”

Polski astronom, urodzony 19-go lutego 1473 r. w Toruniu przy ul. Św. Anny (obecnie Kopernika)  W latach 1491-1495 studiował w Krakowie, a następnie we Włoszech.  W 1503 doktoryzował się z prawa kanonicznego.  Po powrocie do Polski mieszkał w Lidzbarku Warmińskim, Fromborku (1510), Olsztynie (1520-1521 w czasie wojny polsko-krzyżackiej).  Zmarł 26-go maja 1543 r. w Toruniu.

Opracował heliocentryczny model Układu Słonecznego, według którego Słońce znajduje się w centrum.  Ziemia jest planetą i podobnie jak pozostałe planety obiega słońce po orbicie kólistej.  Jego teoria została opublikowana w 1543 r. w księdze De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich).  Mimo zadedykowania dzieła  ówczesnemu papieżowi, nie została przychylnie przyjęta przez Kościół, a nawet umieszczono ją w 1616 r. w indeksie ksiąg zakazanych.

Teoria Kopernika wpłyneła na sposób patrzenia na miejsce ziemi i człowieka we Wrzechświecie i stała się podstawą rozwoju nauk ścisłych.  Określa się nią mianem ‘rewolucji kopernikowskiej”.  Z idei Kopernika wywodzi się późniejsza zasada kosmologiczna, zwana także zasadą kopernikowską według której część Wszechświata dostępna obserwacjom nie różni się od jego pozostałych częśći.

W wersji uogólnionej przyjmuje się, że żaden punkt we Wszechświecie nie jest wyróżniony.

Kopernik był także matematykiem, lekarzem, prawnikiem, ekonomistą, publikował prace o reformie monetarnej  i sformulował prawo, iż “gorszy pieniądź wypiera z rynku lepszy”.

Adam Mickiewicz

“Czucie i wiara silniej mówi do mnie niż mędrca szkiełko i oko”.

Najwybitniejszy twórca romantyczny, poeta, publicysta, działacz polityczny, wizjoner.  Urodził się w Nowogórsku na Litwie i zawsze Litwe uważał za swoją ojczyznę.  Studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim, potem uczył w szkole powiatowej w Kownie.  Był jednym z założycieli i aktywnym działaczem tajnego patriotycznego Towarzystwa Filomatów.

Po wybuchu powstania listopadowego w 1830 r. bezskutecznie usiłował wrócić do kraju.  Od 1832 r. mieszkał w Paryżu, z przerwą na pobyt w Lozannie w Szwajcarii, gdzie wykładał literaturę łacińską, oraz w Rzymie (1848) gdzie próbował uzyskać poparcie papieża Piusa IX dla ruchów wolnościowych tzw. Wiosny Ludów.

Ostatnia akcja patriotyczna poety była próba sformowania Legionów Polskich do walki z Rosją, po przystąpieniu Francji  do wojny krymskiej.  W tym celu przybył do Stambułu we wrzesniu 1855 r, gdzie niespodziewanie zmarł.  Został pochowany we Francji na cmentarzu Montmorency w Paryżu.  W 1890 r. trumne uroczyście przeniesiono do sarkofagu w katedrze wawelskiej.

Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie;

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

Źródło: Pan Tadeusz - Księga I, Inwokacja, w.1-4